Η Πολιορκία της Σεβαστούπολης, Οκτώβριος 1854 – Σεπτέμβριος 1855

Τοποθεσία Εθνικό Ναυτικό Μουσείο

28 Ιουλίου 2010





Διαγράμματα και σχέδια που απεικονίζουν την πολιορκία της Σεβαστούπολης κατά τον Κριμαϊκό πόλεμο.



πόσες ώρες έμειναν για το 2016

Μαύρη Θάλασσα Sevastopol Harbour from the Russian Survey of 1836, British Admiralty, 1853. Αναγνωριστικό Repro: F0408, G236:6/30Το ισχυρό και βαριά οχυρωμένο λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας της Σεβαστούπολης, στη νοτιοδυτική ακτή της Κριμαίας, ήταν η κύρια ναυτική βάση του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου (1853–56), η κατάληψη ή η καταστροφή αυτού του οχυρού έγινε το κύριο στρατιωτικό αντικείμενο των συμμαχικών βρετανικών, γαλλικών και τουρκικών στρατών που εναντιώθηκαν στη Ρωσία. Η Σεβαστούπολη υπέμεινε μια πολιορκία 11 μηνών πριν τελικά συνθηκολογήσει με τον εχθρό τον Σεπτέμβριο του 1855.



Ο έντυπος θαλάσσιος χάρτης που απεικονίζεται παραπάνω δημοσιεύτηκε από το Βρετανικό Ναυαρχείο το 1853, από πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν από μια προηγούμενη ρωσική έρευνα της Σεβαστούπολης, που κατασκευάστηκε το 1836. Ο χάρτης είναι ένα καλό παράδειγμα του ακριβούς υλικού πλοήγησης που παρήγαγε το Υδρογραφικό Γραφείο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και διαθέσιμα στο Βασιλικό Ναυτικό.



Ο υποναύαρχος Sir Edmund Lyons Bt., κυματίζοντας τη σημαία του στο HMS Αγαμέμνονας , διοικούσε τον βρετανικό μεσογειακό στόλο που υποστήριξε τις συμμαχικές χερσαίες στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Κριμαία και βοήθησε στον αποκλεισμό και τον βομβαρδισμό της Σεβαστούπολης το 1854. Το διάγραμμα δείχνει την ιδανική θέση του λιμανιού, με τα βαθιά αγκυροβόλια για πλοία, ναυπηγεία και τη θέση του ισχυρές άμυνες και μπαταρίες που προστατεύουν την πόλη-φρούριο, ιδιαίτερα τα οχυρά Κωνσταντίνου, Αγίου Νικολάου και Αλεξάνδρου, που φρουρούν την είσοδο του λιμανιού.



Το έντυπο σχέδιο που απεικονίζεται στα δεξιά δείχνει τις θέσεις των συμμαχικών βρετανικών, γαλλικών και τουρκικών στρατών εκστρατείας που περιβάλλουν και πολιορκούν τη Σεβαστούπολη το 1854, καθώς και την κατάσταση των ρωσικών δυνάμεων στην περιοχή. Σχεδιάστηκε τον Οκτώβριο του 1854 από τον Λοχαγό Biddulph του Βασιλικού Πυροβολικού και δημοσιεύτηκε στο Λονδίνο την ίδια χρονιά από τον Edward Stanford.



Παρακάτω μπορείτε να δείτε μια λεπτομερή πανοραμική αναπαράσταση των πολιορκητικών χαρακωμάτων, των θέσεων και των στρατιωτικών επιχειρήσεων των συμμαχικών στρατών που «επενδύουν» (περικυκλώνουν και πολιορκούν) τη Σεβαστούπολη. Διαθέτει την πόλη, το λιμάνι και τα αμυντικά έργα του πολιορκημένου ρωσικού φρουρίου, τη βρετανική βάση διοίκησης στη Μπαλακλάβα και άλλα σημαντικά σημεία σε αυτή την έδρα του Κριμαϊκού Πολέμου.

Η άποψη δημιουργήθηκε και δημοσιεύτηκε το 1855 από τους Stannard και Dixon από κυβερνητικούς χάρτες, σχέδια, σκίτσα και αναφορές που παρείχε ένας Βρετανός στρατιώτης που υπηρετούσε με τους Sappers and Miners κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, ο οποίος ήταν αυτόπτης μάρτυρας των ενεργειών γύρω από το λιμάνι και των προσπαθειών να συλλάβει το.



Ιστορικό της πολιορκίας

Οι κύριες στρατιωτικές επιχειρήσεις του Κριμαϊκού Πολέμου πραγματοποιήθηκαν γύρω από το λιμάνι του ρωσικού ναυτικού της Σεβαστούπολης, το οποίο υπήρξε μάρτυρας σφοδρών μαχών και μακράς πολιορκίας προτού εγκαταλειφθεί στις συμμαχικές δυνάμεις της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Τουρκίας και της Σαρδηνίας.



Οι εχθροπραξίες ακολούθησαν την τουρκική απόρριψη των ρωσικών προσπαθειών να εξασφαλίσει συγκρίσιμα δικαιώματα με τη Γαλλία σε μια διαμάχη για την προστασία χριστιανικών θρησκευτικών χώρων και θεμάτων στην Οθωμανική Παλαιστίνη. Πρόσθετες ρωσικές διεκδικήσεις σε άλλα εδάφη που ελέγχονται από τους Οθωμανούς οδήγησαν στη ρωσική εισβολή και κατοχή της Μολδαβίας και της Βλαχίας στα Βαλκάνια. Η Ρωσία αρνήθηκε τις απαιτήσεις άλλων ευρωπαϊκών δυνάμεων για άμεση αποχώρηση από την περιοχή, με αποτέλεσμα η Τουρκία να κηρύξει τον πόλεμο (4 Οκτωβρίου 1853). Η Τουρκία κέρδισε στην ξηρά στην Ολτενίτζα (4 Νοεμβρίου 1853), αλλά υπέστη ήττα στη θάλασσα όταν μια ρωσική ναυτική μοίρα κατέστρεψε έναν τουρκικό στολίσκο στη Σινώπη (30 Νοεμβρίου 1853).

Η ρωσική εισβολή στη Βουλγαρία (20 Μαρτίου 1854) οδήγησε τη Βρετανία και τη Γαλλία να κηρύξουν τον πόλεμο (28 Μαρτίου 1854). Οι σύμμαχοι έστειλαν ένα στόλο στη Μαύρη Θάλασσα και ένας αγγλογαλλικός εκστρατευτικός στρατός είχε βάση στη Βάρνα, υπό την κοινή διοίκηση του Ραγκλάν και του Σεντ Αρνό. Λίγο αργότερα συμμαχικά πολεμικά πλοία επιτέθηκαν στην Οδησσό (Απρίλιος 1854). Με την τουρκική συναίνεση, η Αυστρία μετέφερε στρατό στη Μολδαβία και τη Βλαχία (20 Απριλίου 1854), αναγκάζοντας τη Ρωσία να αποσύρει τις δυνάμεις της από τα Βαλκάνια (2 Αυγούστου 1854). Ο τελευταίος ωστόσο αρνήθηκε τις διαβεβαιώσεις να αντισταθεί σε περαιτέρω επιθέσεις κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.



Μια πανοραμική άποψη της περιχαρακωμένης θέσης των συμμαχικών στρατών της Αγγλίας και της Γαλλίας πριν από τη ΣεβαστούποληΣε αντίποινα, η Βρετανία και η Γαλλία αποφάσισαν να πολιορκήσουν και να καταλάβουν τη Σεβαστούπολη και ο συμμαχικός στρατός μεταφέρθηκε από τη Βάρνα στην Κριμαία, με την υποστήριξη ενός στόλου υπό τη Λυών. Αποβιβάζοντας στη χερσόνησο της Κριμαίας (13 Σεπτεμβρίου 1854), οι συμμαχικές δυνάμεις προέλασαν στη Σεβαστούπολη, νικώντας τους Ρώσους στο Άλμα (20 Σεπτεμβρίου 1854). Ο Ρώσος διοικητής, Menshikov, αποσύρθηκε στη Σεβαστούπολη, η οποία ήταν φρουρά και ενισχυμένη. Φτάνοντας στη Σεβαστούπολη, οι συμμαχικές βάσεις εγκαταστάθηκαν στη Balaklava (Βρετανική) και στο Kamiesch (Γαλλική), ενώ ο στόλος απέκλεισε την είσοδο του λιμανιού. Άρχισε η πολιορκία και ο βομβαρδισμός του λιμανιού από ξηρά και θάλασσα (8 Οκτωβρίου 1854). Δύο απόπειρες των Ρώσων να ανακουφίσουν την πολιορκία ηττήθηκαν στη Balaklava (25 Οκτωβρίου 1854) και στο Inkerman (5 Νοεμβρίου 1854).



πότε θα ξανασυμβεί το supermoon

Ο σκληρός χειμώνας της Κριμαίας επηρέασε βαθιά τους απροετοίμαστους στρατούς που περιβάλλουν τη Σεβαστούπολη και πολλά στρατεύματα έπεσαν θύματα χολέρας και δυσεντερίας. Στη Βρετανία, οι αναφορές για τις συνθήκες που υπέστησαν οι δυνάμεις εξόργισαν το κοινό, ήδη επικριτικό για τον πόλεμο, οδηγώντας στην πτώση της κυβέρνησης και σε ενέργειες για την αποκατάσταση της κατάστασης.

Το νέο έτος είδε αυξημένες συμμαχικές προσπάθειες για την κατάληψη της Σεβαστούπολης. Οι Τούρκοι νίκησαν στην Ευπατόρια (17 Φεβρουαρίου 1855). Η Σαρδηνία μπήκε επίσης στον πόλεμο (Ιανουάριος 1855) και νίκησε τους Ρώσους στο Chernaya (16 Αυγούστου 1855). Τον επόμενο μήνα έγιναν δύο προσπάθειες των συμμάχων να καταλάβουν την εξωτερική άμυνα της Σεβαστούπολης, και οι δύο μετά από παρατεταμένους βομβαρδισμούς της πόλης. Μια πρώτη επίθεση στα οχυρά Malakoff και Redan αποκρούστηκε (17–18 Ιουνίου 1855), αλλά οι Γάλλοι κατάφεραν τελικά να εισβάλουν στο Redoubt Malakoff (8 Σεπτεμβρίου 1855). Με την πτώση του, οι Ρώσοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την περαιτέρω αντίσταση και αφού κατέστρεψαν τις οχυρώσεις εκκένωσαν τη Σεβαστούπολη, επιτρέποντας στους συμμάχους να εισέλθουν και να καταλάβουν το φρούριο την επόμενη μέρα (9 Σεπτεμβρίου 1855). Η απώλεια της Σεβαστούπολης ανάγκασε τη Ρωσία να παραχωρήσει την ειρήνη (1856).



Αναζητήστε τον κατάλογο του Αρχείου



Αναζητήστε τον κατάλογο της Βιβλιοθήκης